Πρόκειται γιὰ μιὰν ἐξειδικευμένη ἀνακοίνωση περὶ τῆς «μουσικῆς οἰκογένειας» τῶν Ραιδεστηνῶν. Τὸ θέμα εἶναι κατεξοχὴν πρωτότυπο καὶ ὡς ἐκ τούτου ἀπόλυτα ἐνδιαφέρον, καθὼς γιὰ πρώτη φορὰ παρουσιάζονται συγκεντρωτικὰ ἱστορικὲς καὶ ἄλλες πληροφορίες περὶ τῶν ἐπιμέρους μελῶν τῆς συγκεκριμένης οἰκογένειας (15 περίπου μουσικῶν φυσιογνωμιῶν), διερευνῶνται πιθανοὶ (μουσικοί, ἱστορικοὶ ἢ καὶ κοινωνιολογικοί) μεταξύ τους συσχετισμοὶ καὶ παρουσιάζεται διεξοδικὰ ἡ μέχρι τώρα γνωστὴ δράση τους καὶ τὸ σύνολο τοῦ μουσικοῦ ἔργου τους. Ἰδιαίτερα μὲ ἀπασχολοῦν οἱ φυσιογνωμίες τῶν Δημητρίου τοῦ Ραιδεστηνοῦ καὶ Δαβὶδ μοναχοῦ Παντοκρατορηνοῦ τοῦ Ραιδεστηνοῦ, τῶν ὁποίων μελετῶ τὸν βίο καὶ τὸ μουσικὸ ἔργο· κυρίως, ὅμως, συμβάλλω στὴ ἄρση μιᾶς πλανώμενης (στὴ μέχρι τώρα σχετικὴ βιβλιογραφία) σύγχυσης, καὶ (βάσει μαρτυριῶν τῆς σχετικῆς χειρόγραφης παράδοσης) διαχωρίζω τοὺς παραπάνω δύο μουσικοὺς (καθὼς ἀπὸ πολλοὺς ταυτίζονταν). Ὅλο τὸ μελέτημα στηρίζεται σὲ πρωτογενῆ ἔρευνα στὴ σχετικὴ χειρόγραφη παράδοση καὶ ἀποτελεῖ τὸ πρῶτο δεῖγμα μιᾶς σειρᾶς ὁμοειδῶν μελετημάτων.
